Należy pamiętać, że zaburzenia integracji sensorycznej tzw. zaburzenia przetwarzania sensorycznego to nie tylko problem dzieci. Z zaburzeń tych się nie wyrasta. Wiele osób dorosłych w wieku dziecięcym mogło prezentować zachowania charakterystyczne dla dysfunkcji SI a w życiu dorosłym deficyty te nadal mogą zaburzać funkcjonowanie, relacje z innymi ludźmi oraz powodować trudności w życiu zawodowym.

OBJAWY DYSFUNKCJI INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

(Źródło: http://www.openmedical.com.pl/)

Lista potencjalnych oznak wskazujących na zaburzenia przetwarzania sensorycznego

Dziecko:

poszukuje doznań sensorycznych lub nadmiernie reaguje na bodźce (wzrokowe, słuchowe, węchowe, smakowe, słuchowe, prioprioceptywne i równowagi) np.

− odczuwa doznania sensoryczne jako bardzo intensywne, reaguje na nie agresją lub wycofaniem się, jest impulsywne,

− prezentuje opóźnione reakcje na bodźce zmysłowe,

− wykazuje zachowania autostymulujące / autoagresywne (drapanie się, szczypanie, gryzienie, uderzanie ciałem o przedmioty),

− zbyt mocno dotyka inne osoby, przedmioty (co może wyglądać jak zachowanie agresywne), domaga się dotyku, lubi intensywne zabawy,

− pewnych dźwięków nie zauważa lub lubi wydawać głośne dźwięki, lubi ich słuchać np. głośno grająca muzyka, telewizor,

− preferuje tylko pewne typy jedzenia − poza ulubionymi smakami i zapachami odmawia zjedzenia innych rzeczy, pojawia się odruch wymiotny,

− ma małą wrażliwość na zapachy, poznaje otoczenie za pomocą węchu, nie rozróżnia zapachów, ignoruje nieprzyjemne zapachy,

− unika dotyku innych osób, przytulania, całowania, dotyku określonych faktur, nie toleruje zabaw dłońmi, nie lubi czesania, mycia twarzy czy głowy, kąpieli, smarowania kremem, obcinania włosów, paznokci, denerwują je metki w ubraniach, lubi chodzić boso lub na palcach, negatywnie reaguje na niektóre zapachy, czuje duży dyskomfort w zatłoczonych miejscach,

− boi się, odczuwa mdłości w wyniku niewielkiego ruchu bądź wysokości, wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi,

− okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku,

− odczuwa nienaturalny lęk przed upadkiem lub wysokością, boi się / unika zabaw ze zmianami pozycji (kręcenie się, bujanie, podskoki),

− uczestniczy w niebezpiecznych zabawach np. zbyt wysokie wspinanie się,

− preferuje intensywne, długo trwające zabawy typu huśtanie, kręcenie, bez towarzyszących objawów dyskomfortu,

− jest mało aktywne ruchowo, preferuje statyczne aktywności, siedzące lub przeciwnie − jest nadmiernie pobudzone, stale w ruchu, dąży do niego, biega podskakuje, często zmienia pozycję ciała,

− ma słabą świadomość własnego ciała,

− nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci,

− ma trudności z zasypianiem i snem,

− ma trudności z koncentracją uwagi, łatwo się rozprasza gdy w tle słychać inne dźwięki,

− ma problemy z koordynacją, utrzymaniem równowagi, trudności z planowaniem, wykonywaniem, naśladowaniem i nauczeniem się sekwencji nowych ruchów, aktywności ruchowych, preferuje znane aktywności i zabawy − wydaje się niezdarne (często upada, potyka się),

− ma trudności z aktywnościami manualnymi, wycinanie, wyklejaniem, rysowaniem, pisaniem, zapinaniem guzików itp.

− ma słabe umiejętności z zakresu dużej motoryki np. kopanie, łapanie, rzucanie piłki

− ma trudności z oceną odległości,

− ma problem z samoobsługą (ubieranie, rozbieranie),

− często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni, podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, jest zdezorientowane, ma słabe wyczucie odległości

− ma trudności z czytaniem i pisaniem, częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy,

− ma trudności z utrzymaniem wzroku na przedmiocie lub z podążaniem wzroku za przedmiotem,

− ma nieprawidłowe napięcie mięśniowe (podwyższone lub obniżone), podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.

− gdy stoi / siedzi obserwuje się u niego nieprawidłową postawę, jest bardzo męczliwy.